Ścieżka edukacyjna historyczno-przyrodnicza „Dymarki na stoku Łysej Góry”
Stanowisko Świętokrzyski Park Narodowy
Zapraszamy na spacer (a Państwu, którzy tu kończą wędrówkę, dziękujemy za spacer) ścieżką edukacyjną historyczno-przyrodniczą „Dymarki na stoku Łysej Góry”. Trasa ma 3 km długości i dziesięć przystanków, dzięki którym można zapoznać się z dziejami, a także przyrodą Nowej Słupi, osobliwościami Świętokrzyskiego Parku Narodowego, starożytnym górnictwem i hutnictwem świętokrzyskim, górskimi krajobrazami oraz specyficznym ukształtowaniem terenu.
W tym miejscu trasa ścieżki łączy się z oznakowanym kolorem czerwonym i mającym 92 km długości Głównym Szlakiem Świętokrzyskim im. Edmunda Massalskiego. Droga w dół po ok. 20 km – w tym przez Pasmo Jeleniowskie - doprowadzi do Gołoszyc. Trasa pod górę po ok. 70 km – w tym przez Łysą Górę, zwaną też Łyścem lub Świętym Krzyżem – wiedzie do Kuźniaków. Wędrówkę do klasztoru pobenedyktyńskiego na Świętym Krzyżu uatrakcyjnia ścieżka przyrodnicza Trzcianka – Łysa Góra „Szlakiem mamucich jodeł”, wyznakowana przez Świętokrzyski Park Narodowy.
Świętokrzyski Park Narodowy powstał w 1950 r. i zajmuje powierzchnię ponad 7,6 tys. ha. Wśród roślinności, która zachowała się w dużym stopniu w stanie naturalnym i stanowi pozostałość pradawnej Puszczy Jodłowej, dominują lasy, na czele z endemicznym dla Polski zbiorowiskiem wyżynnego jodłowego boru mieszanego, a także zbiorowiskiem buczyny karpackiej. Charakterystyczny jest także modrzew polski na Chełmowej Górze i zespół jarzębiny świętokrzyskiej. W parku i otulinie odnotowano ponad tysiąc gatunków roślin naczyniowych, w tym blisko 60 gatunków prawnie chronionych i 45 gatunków górskich, takich np. jak omieg górski, miesiącznica trwała, tojad dzióbaty czy przetacznik górski. Stwierdzono ponad 4 tys. gatunków fauny, choć ich liczba może być wielokrotnie wyższa. Niektóre świadczą o naturalności, a nawet pierwotności środowiska. Do najciekawszych należą, m. in., motyl przeplatka aurinia, chrząszcze jelonek rogacz, nadobnica alpejska, pachnica dębowa, zgłębek bruzdkowany i zgniotek cynobrowy oraz ślimaki przeźrotka Kotuli i świdrzyk siedmiogrodzki. Z terenu parku opisano kilka gatunków nowych dla nauki. Królestwo grzybów reprezentuje ponad 450 gatunków wielkoowocnikowych, w tym wiele gatunków objętych ochroną ścisłą. Osobliwością parku są gołoborza, czyli wielkie rumowiska skalne, powstałe w czasie zlodowacenia. Bogactwem parku jest również dziedzictwo kulturowe, skupione głównie na Świętym Krzyżu i w Świętej Katarzynie.
Wyruszających na trasę prosimy o uwzględnienie, że do następnego stanowiska ścieżka prowadzi przez teren Świętokrzyskiego Parku Narodowego – prawnie chronionego sanktuarium przyrody.
A TO CIEKAWE!